Σχόλια επί του προσχεδίου νόμου «Χρηματοδότηση περιβαλλοντικών παρεμβάσεων, πράσινο ταμείο, κύρωση δασικών χαρτών και άλλες διατάξεις»
Η χρηματοδότηση των δράσεων προστασίας και διαχείρισης του περιβάλλοντος αποτελεί έναν κρίσιμο πυλώνα της περιβαλλοντικής πολιτικής της χώρας. Η Ορνιθολογική χαιρετίζει την πρωτοβουλία του Υπουργείου Περιβάλλοντος να αντιμετωπίσει τα πολλά προβλήματα του παρελθόντος. Με ενδιαφέρον αντιμετωπίζουμε επίσης και την προσπάθεια της κυβέρνησης να επιλύσει το χρόνιο πρόβλημα των δασικών χαρτών που αναντίρρητα θα συμβάλλουν στην προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων και στη βελτίωση της διαχείρισής τους.
Θεωρούμε ωστόσο ότι το ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο διαβούλευσης δεν επιτρέπει την σε βάθος ανάλυση των προτεινόμενων ρυθμίσεων, ούτε την ανταλλαγή απόψεων για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα. Αντίθετα, ένα τόσο ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο ακυρώνει ουσιαστικά την ίδια την έννοια της διαβούλευσης. Για τον λόγο αυτό θεωρήσαμε σκόπιμο, και παρά την παρέλευση του χρόνου διαβούλευσης, να εκφράσουμε τις απόψεις μας κυρίως σε ό,τι αφορά τις αρχές που πρέπει να διέπουν τη χρηματοδότηση της περιβαλλοντικής πολιτικής της χώρας και των διαδικασιών ολοκλήρωσης των δασικών χαρτών.
Σχολιασμός κεφαλαίου Α: Πράσινο Ταμείο
Γενικά σχόλια
Όσον αφορά στο «Πράσινο Ταμείο» η Ορνιθολογική ήταν από τις πρώτες οργανώσεις που ανακίνησε το ζήτημα του ΕΤΕΡΠΣ και προώθησε σχετική υπόθεση με αποτέλεσμα την ανάληψη της από τον «Συνήγορο του Πολίτη», ενώ παράλληλα έχει πρωτοστατήσει εδώ και χρόνια στη προσπάθεια δημιουργίας ενός Πράσινου Ταμείου στοχευμένου και διαφανούς. Σε αυτή τη προσπάθεια μάλιστα υπάρχει μια κοινή άποψη όλων των οργανώσεων εθνικής εμβέλειας. Κατά καιρούς έχουμε εκφράσει τις απόψεις μας για τον τρόπο λειτουργίας που θα έπρεπε να διέπει ένα τέτοιο ταμείο.
Πιστεύουμε ότι και η φιλοσοφία αλλά και ο τρόπος λειτουργία της κοινοτικής πρωτοβουλίας LIFE+ είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα το οποίο η Ελληνική Πολιτεία θα μπορούσε να ακολουθήσει και να προσαρμόσει στα ελληνικά δεδομένα. Η σαφής στοχοθέτηση βασισμένη σε περιβαλλοντικά και επιστημονικά κριτήρια, οι σταθεροί κανόνες χρηματοδότησης οι διαφανείς και ανεξάρτητες διαδικασίες αξιολόγησης και ελέγχου, ο σαφής διαχωρισμός πολιτικής ηγεσίας και επιχειρησιακής λειτουργίας, η λογοδοσία απέναντι στους πολίτες, είναι ορισμένα από τα σημεία που καθιστούν τη κοινοτική πρωτοβουλία LIFE + μια από τις πιο καταξιωμένες και επιτυχημένες πρωτοβουλίες σε επίπεδο προστασίας και διαχείρισης περιβάλλοντος.
Δυστυχώς, το παρόν προσχέδιο απέχει πολύ από μια τέτοια φιλοσοφία και δεν αντικατοπτρίζει τις προσδοκίες μας για ένα τέτοιου επιπέδου και σχεδιασμού Ταμείο. Αντίθετα παρά τις όποιες προθέσεις του, δείχνει να διαιωνίζει το καθεστώς του ΕΤΕΡΠΣ με ελάχιστες βελτιώσεις. Οι κύριες αδυναμίες του εστιάζονται :
α) στην ασαφή περιβαλλοντική στοχοθέτηση,
β) ττην έλλειψη στρατηγικών κατευθύνσεων,
γ) τις ελλιπείς διαδικασίες διαφάνειας,
δ) τη διατήρηση της λήψης αποφάσεων σε πολιτικό επίπεδο και όχι σε επιχειρησιακό.
Σχόλια ανά άρθρο
Παρακάτω παραθέτουμε πιο συγκεκριμένα σχόλια πάνω στις αδυναμίες του παρόντος νομοσχεδίου και προτείνονται σχετικές διορθώσεις. Πιο συγκεκριμένα:
Άρθρο 1
Ο σκοπός που τίθεται είναι ιδιαίτερα προβληματικός καθώς ένα «Πράσινο Ταμείο» δε νοείται να θέτει ως σκοπό την ανάπτυξη και απλά ως μέσο τις περιβαλλοντικές δράσεις. Στόχος ενός Πράσινου Ταμείου πρέπει να είναι η χρηματοδότηση δράσεων προστασίας και διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος για τις οποίες είτε δεν υπάρχει εναλλακτική χρηματοδότηση, είτε το Πράσινο Ταμείο μπορεί να δράσει πολλαπλασιαστικά (συγχρηματοδότηση).
Πρόταση: Απαιτείται η διατύπωση του σκοπού με σαφή προτεραιότητα τη προστασία του περιβάλλοντος. Ειδικότερα θα πρέπει να είναι εμφανής η σύνδεση με τους στρατηγικούς περιβαλλοντικούς στόχους της Πολιτείας καθώς και με τους φορείς που την εκφράζουν (πχ Επιτροπή «Φύση», ΕΚΠΑΑ, ΕΣΧΣΑΑ, Δημόσια Κέντρα Ερευνών κλπ).
Άρθρο 2
Δεδομένης και της ύπαρξης Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, η αρμοδιότητα της Στρατηγικής Επιτροπής Περιβαλλοντικής Πολιτικής παραμένει ασαφής ως προς το βαθμό γνωμοδότησης ή λήψης τελικών αποφάσεων και θα πρέπει να αποσαφηνιστεί και να διαχωριστεί ξεκάθαρα ο ρόλος της και οι αρμοδιότητές της από το ΔΣ του Ταμείου. Επίσης η σκοπιμότητα της δημιουργίας της Στρατηγικής Επιτροπής Περιβαλλοντικής Πολιτικής παραμένει γενικότερα αδιευκρίνιστη. Μέσω της ούτως ή άλλως αναγκαίας και αναμενόμενης αναδιάρθωσης της δομής του υπουργείου οι αρμόδιες υπηρεσίες σε συνεργασία με άλλους εποπτευόμενους φορείς από το ΥΠΕΚΑ όπως το ΕΚΠΑΑ, η Επιτροπή «Φύση» κ.λπ. μπορούν να διεκπεραιώνουν τις αναγκαίες τεχνικές διαβουλεύσεις για τον σχεδιασμό επιμέρους και ευρύτερων τομέων περιβαλλοντικής στρατηγικής. χωρίς απαραίτητα τη δημιουργία νέων επιτροπών.
Σε κάθε περίπτωση και εφόσον κρίνεται σκόπιμη η δημιουργία της, η σύνθεσή της δεν αντικατοπτρίζει καθόλου τη περιβαλλοντική προτεραιότητα του Ταμείου καθώς απουσιάζει η πλειονότητα των σχετικών φορέων με το περιβάλλον όπως, Επιτροπή «Φύση», ΕΚΠΑΑ, ερευνητικά και ακαδημαϊκά Κέντρα και Ιδρύματα σχετικά με το φυσικό περιβάλλον και λοιποί περιβαλλοντικοί φορείς. Αντίθετα υπάρχει πληθώρα εκπροσώπων των παραγωγικών τάξεων, κάτι που είναι θεμιτό σε ένα μετέπειτα στάδιο διαβούλευσης αλλά δεν δικαιολογείται σε μια Επιτροπή με Περιβαλλοντικό χαρακτήρα.
Τέλος οι πέντε προσωπικότητες αναγνωρισμένου κύρους δημιουργούν σοβαρό έλλειμμα διαφάνειας καθώς ενώ αποτελούν επιλογές του εκάστοτε Υπουργού, δεν μπορούν να πληρούν κανένα αντικειμενικό κριτήριο και δημιουργούν ουσιαστικά ανισορροπία μέσα σε μια Στρατηγική Επιτροπή θεσμοθετημένων φορέων.
Πρόταση: Να επανεξεταστεί η σκοπιμότητα της ίδρυσης της Στρατηγικής Επιτροπής Περιβαλλοντικής Πολιτικής και εφόσον κριθεί σκόπιμη να αποσαφηνιστεί ο ρόλος της και η διαφοροποίησή της από το ΔΣ του Πράσινου Ταμείου. Να απαλειφθούν οι εκπρόσωποι των παραγωγικών τάξεων και οι προσωπικότητες από τη σύστασή της και να αντικατασταθούν με εκπροσώπους περιβαλλοντικών φορέων όπως αυτοί αναλύονται παραπάνω. Τέλος στη σύσταση της Στρατηγικής Επιτροπής Περιβαλλοντικής Πολιτικής θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη αντικειμενικά κριτήρια, όπως η εμπειρία και προϋπηρεσία σε θέσεις σχετικές με την προστασία και διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος.
Άρθρο 3
Υπάρχει ανάγκη διασαφήνισης στο προσχέδιο νόμου του ρόλου του Πράσινου ταμείου σε σχέση με τη χρηματοδότηση της περιβαλλοντικής πολιτικής από τον κρατικό προϋπολογισμό και τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις. Το Πράσινο Ταμείο πρέπει να αποτελεί επικουρικό μηχανισμό της κρατικής χρηματοδότησης η οποία θα πρέπει να καλύπτει τις πάγιες ανάγκες προστασίας της φυσικής κληρονομιάς της χώρας.
Εκτός της αναφοράς των εσόδων και πόρων που ενδεικτικά αναφέρονται στο συγκεκριμένο άρθρο θα πρέπει να υπάρξει σαφής αναφορά σε παράλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία για το περιβάλλον. Η σύνδεση με το ΕΠΕΡΑΑ, το οποίο άλλωστε ενέχει και εθνική συγχρηματοδότηση, θα πρέπει να είναι άμεση ενώ παράλληλα θα πρέπει να επιτευχθεί παράλληλη παρακολούθηση των δύο χρηματοδοτικών μηχανισμών.
Παράλληλα θα πρέπει να υπάρχει σαφής αναφορά στους άξονες των ΠΕΠ και των λοιπών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων που εποπτεύονται από τις Περιφέρειες και τα υπόλοιπα Υπουργεία αντίστοιχα και έχουν σαφή περιβαλλοντικό χαρακτήρα (χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα αγροπεριβαλλοντικά μέτρα του ΥΠΑΑΤ). Θυμίζουμε εδώ ότι το τέταρτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης έχει εντάξει τις περιβαλλοντικές δράσεις οριζόντια σε πολύ μεγάλο βαθμό και προκειμένου να επιτευχθεί μια ενιαία στρατηγική, θα πρέπει να επιτευχθεί μια ενιαία παρακολούθηση.
Σημαντικό εργαλείο επίσης χρηματοδότησης για το περιβάλλον στην Ελλάδα που θα πρέπει να αναφερθεί ρητά, αποτελεί η κοινοτική πρωτοβουλία LIFE+ η οποία μπορεί να αποτελέσει πηγή συγχρηματοδότησης για μια σειρά εθνικών στρατηγικών προτεραιοτήτων οι οποίες συμπίπτουν με τις Ευρωπαϊκές.
Πρόταση: Να γίνει στο άρθρο ρητή αναφορά στην σύνδεση με το ΕΠΕΡΑΑ και στην ανάγκη παράλληλης παρακολούθησης, αλλά και τη σχέση με τους άξονες των λοιπών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων.
Άρθρο 5
Παρ.1
Αναφέρεται ως σκοπός του Ταμείου η ανάπτυξη μέσω περιβαλλοντικών δράσεων, ενώ η διαχείριση των πόρων για την στήριξη της περιβαλλοντικής πολιτικής της χώρας, εντάσσεται στο ίδιο επίπεδο με την εξυπηρέτηση του δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος. Επαναλαμβάνουμε ότι η ανάπτυξη ως σκοπός δε μπορεί να είναι αποδεκτός για ένα Πράσινο Ταμείο. Επίσης, υπάρχουν άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία που μπορούν να εξυπηρετήσουν το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον πολύ καλύτερα.
Πρόταση: Το Πράσινο Ταμείο θα πρέπει να έχει διατύπωση του σκοπού με σαφή προτεραιότητα τη προστασία του περιβάλλοντος, ενώ θα πρέπει παράλληλα να είναι εμφανής η σύνδεση με τους στρατηγικούς περιβαλλοντικούς στόχους της Πολιτείας καθώς και με τους φορείς που την εκφράζουν όπως διατυπώθηκε και στο Άρθρο 1.
Παρ. 2
Στο συγκεκριμένο Άρθρο θα πρέπει να γίνει σαφής αναφορά σε διαδικασίες που θα εξασφαλίζουν την διαφάνεια του Ταμείου.
Πρόταση: Το άρθρο θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τις εξής βασικές προβλέψεις:
α) δημοσίευση και ανάρτηση των αποφάσεων χρηματοδότησης από το ΔΣ του Πράσινου Ταμείου στο διαδίκτυο,
β) δημοσίευση και ανάρτηση στο διαδίκτυο της σύστασης της Επιτροπής Στρατηγικής Επιτροπής Περιβαλλοντικής Πολιτικής καθώς και των μελών του ΔΣ του Πράσινου Ταμείου
γ) ετήσιος έλεγχος των Οικονομικών του Ταμείου από ορκωτούς λογιστές,
δ) δημοσίευση και ανάρτηση του ετήσιου ισολογισμού (και όχι μόνο απολογισμού) στο διαδίκτυο.
Για λόγους διαφάνειας και ορθής διαχείρισης η χρηματοδότηση της Στρατηγικής Επιτροπής Περιβάλλοντικής Πολιτικής θα πρέπει να είναι συγκεκριμένη και να περιγραφεί στον Οργανισμό Λειτουργίας του Πράσινου Ταμείου όπως αυτός περιγράφεται στο Άρθρο 10.
Εδάφιο η: Δεν είναι σαφές το περιεχόμενο των εισηγήσεων που προτείνονται καθώς ο εκάστοτε Υπουργός Περιβάλλοντος και Κλιματικών Αλλαγών προΐσταται ούτως ή άλλως της Επιτροπής και η αρμοδιότητα διαμόρφωσης προτάσεων και εισήγησης στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Κλιματικών Αλλαγών σχετικά με την καλύτερη δυνατή επίτευξη των στόχων πολιτικής για την προστασία του περιβάλλοντος αντίκειται στους σκοπούς του Ταμείου, όπως περιγράφονται στο άρθρο 5, παρ. 1.
Πρόταση: Να απαλειφθεί η αναφορά στην επίτευξη των πολιτικών στόχων στο συγκεκριμένο εδάφιο.
Εδάφιο ια: Θα πρέπει να υπάρχει εξασφάλιση ότι οι πάσης φύσεως επιπρόσθετες χρηματοδοτήσεις από μη κρατικούς οργανισμούς, προέρχονται από θεμιτές δραστηριότητες που δεν προκαλούν βλάβη στο περιβάλλον.
Πρόταση: Αναφορά στην ανάγκη διαφάνειας και αξιολόγησης των επιχορηγήσεων από μη κρατικούς οργανισμούς ώστε να είναι σύμφωνοι με τους σκοπούς του Ταμείου.
Εδάφιο ιδ: Θα πρέπει να διασφαλιστεί η οικονομική κατάσταση του Ταμείου και η ορθή και σύμφωνη με τους σκοπούς του χρήσης των πόρων.
Πρόταση: Το συγκεκριμένο εδάφιο να διαμορφωθεί ως εξής:
«Η επιδότηση, επιχορήγηση, χρηματοδότηση και δανειοδότηση οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, οργανισμών κοινής ωφέλειας ή άλλων οργανισμών ή υπηρεσιών του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα για την εφαρμογή προγραμμάτων ή την εκτέλεση έργων είναι δυνατή κατόπιν συγκριμένων θεσμοθετημένων κριτηρίων και μηχανισμών ελέγχου αυτών. Σε περίπτωση που δεν τηρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις οι πιστώσεις θα πρέπει να ανακτώνται σε χρονικό διάστημα ενός έτους.».
Εδάφιο ιε: Θα πρέπει να υπάρξει διασφάλιση της χρηματοδότησης ως προς τους σκοπούς του Ταμείου. Αυτό εύκολα μπορεί να επιτευχθεί με αναφορά στις τρέχουσες διαδικασίες χαρακτηρισμού προστασίας. Επίσης η αναφορά στην προστασία του οικιστικού περιβάλλοντος θα πρέπει να απαλειφθεί δεδομένου ότι δεν αποτελεί περιβαλλοντικό σκοπό.
Πρόταση: Το συγκεκριμένο εδάφιο να διαμορφωθεί ως εξής:
«Η με οποιοδήποτε τρόπο χρηματοδότηση νομικών προσώπων τα οποία εποπτεύονται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ή άλλα Υπουργεία, τα οποία έχουν ως ειδικότερο σκοπό την υλοποίηση δράσεων και παρεμβάσεων που αποβλέπουν στην ανάδειξη, διαχείριση και προστασία φυσικών συνόλων τα οποία είναι προστατευόμενα από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, έχουν χαρακτηριστεί ή βρίσκονται στη διαδικασία χαρακτηρισμού ως προστατευόμενα από την εθνική νομοθεσία.»
Παρ 5.
Η σύναψη δανείων και η αποπληρωμή τους από μελλοντικά έσοδα του Ταμείου είναι μια πρακτική η οποία έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα ως τώρα στη πλειοψηφία των Δημόσιων Φορέων που την έχουν εξασκήσει. Θα πρέπει να αποφευχθεί η συσσώρευση χρεών και η μελλοντική υπονόμευση του Ταμείου.
Πρόταση: Θα πρέπει ή να απαλειφθεί η συγκεκριμένη δυνατότητα, ή να οριστούν αυστηρά καθορισμένα κριτήρια και όροι, προκειμένου να διασφαλισθεί η κατ’ εξαίρεση και για ιδιαίτερο μόνο λόγο δυνατότητα σύναψης δανείου, ενώ τα όποια δάνεια θα πρέπει να συνδέονται με συγκεκριμένα προγράμματα, μέτρα ή έργα.
Παρ 6.
Η διασφάλιση της διαφάνειας δε μπορεί να επιτευχθεί εάν το ΔΣ του Ταμείου έχει πλήρη αρμοδιότητα να ορίζει όρους και προϋποθέσεις για τις διαδικασίες υλοποίησης και ελέγχου του οικονομικού και του φυσικού αντικειμένου κατά το δοκούν.
Πρόταση: Όπως σχολιάστηκε και στην Παράγραφο 2, οι βασικές κατευθύνσεις, όροι και προϋποθέσεις για τις διαδικασίες ελέγχου θα πρέπει να καθορίζονται στο παρόν προσχέδιο νόμου.
Άρθρο 6
Παρ 2 α.
Απουσιάζουν ειδικότερες διατάξεις που να περιλαμβάνουν και τους άξονες προτεραιότητας που προκύπτουν από τις Διεθνείς Συμβάσεις και τις διεθνείς και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της χώρας.
Πρόταση: Προσθήκη διάταξης στο 2α: «Άξονες προτεραιοτήτων που θα εξειδικεύουν και εφαρμόζουν τις περιβαλλοντικές υποχρεώσεις της χώρας, όπως αυτές απορρέουν από τις Διεθνείς Συμβάσεις και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.»
Παρ 2 γ, δ.
Τα κριτήρια αξιολόγησης και το κείμενο προγραμματισμού είναι ασαφή και δεν υπάρχει κάποια διασφάλιση ορθότητάς τους.
Πρόταση: θα πρέπει τα κριτήρια αξιολόγησης και το κείμενο προγραμματισμού να είναι ορισμένα με περισσότερη σαφήνεια και με σαφείς κατευθύνσεις, συνδεδεμένες με τους άξονες περιβαλλοντικής στρατηγικής και λαμβάνοντας υπόψη επίσης την ανάγκη για επιστημονική τεκμηρίωση. Στην ίδια λογική ο «Οδηγός Διαχείρισης Πράσινων Παρεμβάσεων» θα πρέπει να αποτελεί κείμενο σταθερών κριτηρίων και να μην υπόκειται σε αλλαγή από τον εκάστοτε Υπουργό.
Παρ 3.
Η συνέχιση της πρακτικής που ίσχυε και για το ΕΤΕΡΠΣ δίνει στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία τον απόλυτο έλεγχο για την τελική επιλογή των προγραμμάτων, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα ακύρωσης κάθε προγραμματισμού, κριτηρίου και στρατηγικής επιλογής.
Πρόταση: Οι αποφάσεις χρηματοδότησης θα πρέπει να λαμβάνονται από τα πάγια όργανα του ΥΠΕΚΑ ανεξάρτητα και η πολιτική ηγεσία δε θα πρέπει να έχει ανάμιξη στη κατάρτιση κριτηρίων ή άλλων τεχνικών λεπτομερειών που δεν υπόκεινται στην αρμοδιότητά της.
Άρθρο 7
Όπως έχει προαναφερθεί η συγκέντρωση της διοίκησης και του ελέγχου σε ένα ΔΣ το οποίο διορίζει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία και στο οποίο παράλληλα προεδρεύει, ακυρώνει την όποια προσπάθεια διαφάνειας και προγραμματισμού.
Πρόταση: Το ΔΣ θα πρέπει να έχει σαφώς ελεγκτικό και επικυρωτικό χαρακτήρα, με αποδεδειγμένη εμπειρία στη διοίκηση χρηματοδοτικών προγραμμάτων χωρίς να έχει τη παρούσα προβλεπόμενη από το προσχέδιο νόμου ευκολία αλλαγής ή κατάργησης των εσωτερικών κανονισμών, προτεραιοτήτων και στρατηγικών κατευθύνσεων του Πράσινου Ταμείου.
Άρθρο 9
Θα πρέπει να διευκρινιστούν οι όροι «ίδιοι πόροι» και «πράσινοι πόροι» που αναφέρονται μέσα στο Άρθρο και να εξεταστεί κατά πόσο απαιτούνται διακριτές και διαφορετικές διαδικασίες διαχείρισης και ελέγχου.
Πρόταση: Απαλοιφή του όρου «ιδίοι πόροι» ή διευκρίνιση των διαφορών τους από τους «πράσινους πόρους». Επίσης θα πρέπει να γίνει ρητή αναφορά στις ελάχιστες διαδικασίες ελέγχου:
α) τον ετήσιο έλεγχο των Οικονομικών του Ταμείου από ορκωτούς λογιστές,
β) τη δημοσίευση και ανάρτηση του ετήσιου ισολογισμού (και όχι μόνο απολογισμού) και λοιπών οικονομικών στοιχείων στο διαδίκτυο.
Άρθρο 12
Τα δάση και οι δασικές εκτάσεις καλύπτουν περισσότερο από το 50% της χερσαίας έκτασης της χώρας και για την προστασία και τη διαχείρισή τους απαιτείται υψηλή χρηματοδότηση. Παρά το γεγονός αυτό, ο τομέας υποχρηματοδοτείται, ενώ σήμερα αντιμετωπίζει σύνθετες προκλήσεις λόγω των κλιματικών αλλαγών, και των αυξανόμενων απαιτήσεων για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τη συνέχιση των δράσεων δασικής προστασίας από τον λογαριασμό του «Ειδικού Φορέα Δασών».
Πρόταση: Οι πόροι που προέρχονται από τον Ειδικό Φορέα Δασών θα πρέπει να κατευθύνονται κατά απόλυτη προτεραιότητα στην προστασία και τη διαχείριση των δασών, ιδιαίτερα αυτών που βρίσκονται εντός προστατευόμενων περιοχών, φυσικά με τους ίδιους κανόνες και διαδικασίες που ισχύουν για όλους τους άλλους τομείς.
Παράλληλα θα πρέπει να εξεταστεί σε ευρύτερο πλαίσιο και σε συνδυασμό με τα θέματα φύλαξης της υπαίθρου, το ποσοστό δημοσίων εσόδων από τις άδειες θήρας δεδομένου ότι η συρρίκνωση του τα τελευταία χρόνια έχει γίνει στο όνομα της χρηματοδότησης και διατήρησης της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής ως ημι-επίσημου οργάνου φύλαξης της ελληνικής υπαίθρου.
Σχολιασμός Κεφαλαίου Β’: Δασικοί Χάρτες
Οι δασικοί χάρτες αποτελούν ένα κρίσιμο εργαλείο άσκησης πολιτικής χρήσεων γης και δασικής πολιτικής. Ταυτόχρονα είναι δυναμικοί, καθώς τα δάση και οι δασικές εκτάσεις μεταβάλλονται σε έκταση και σύνθεση. Συνεπώς είναι ιδιαιτέρως σημαντικό οι όποιες προβλέψεις για αυτούς να δημιουργήσουν προϋποθέσεις ώστε τόσο η κεντρική υπηρεσία, όσο και οι περιφερειακές δασικές υπηρεσίες να αναπτύξουν το απαραίτητο στελεχικό δυναμικό (από άποψης αριθμού και τεχνογνωσίας), ώστε να μπορούν να παραλαμβάνουν και να επικαιροποιούν τους χάρτες αυτούς. Πιο συγκεκριμένα προτείνεται:
Άρθρο 16
Παράγραφος 1
Προτείνεται για τις περιπτώσεις εκείνες που αφορούν την υποβολή αντιρρήσεων για πολύ μικρές εκτάσεις, η διαδικασία να είναι ιδιαιτέρα απλοποιημένη, ατελής και να υποβάλλεται είτε ηλεκτρονικά είτε μέσω ΚΕΠ.
Να προστεθεί μια παράγραφος ακόμη, η οποία θα αναφέρει σε ποια υπηρεσία του Δημοσίου (προτείνεται τα κατά τόπους Δασαρχεία) θα έχουν δικαίωμα να ενημερωθούν οι πολίτες επί της διαδικασίας. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να προστεθεί επιπλέον καταρτισμένο προσωπικό (δασολόγοι) στα δασαρχεία.
Άρθρο 18
Προτείνεται η Επιτροπή να απαρτίζεται τουλάχιστον από 1 δασολόγο της αρμόδιας Δ/νσης Δασών Περιφέρειας και 1 δασολόγο του αρμόδιου Δασαρχείου.